İyi Ki Beni Seviyorlar.. :)

  Bu akşam bir kitap geldi bana arkadaşımla ablasından. Bir kitap bir insanı bu kadar mı mutlu eder? O kadar mutlu eder ki... O kitapla bana özlem, kardeşlik, arkadaşlık, sevgi ve mutluluk geldi. Biraz daha işledi geç gelmiş doğum günü hediyesiyle ruhuma hasreti. Not düşmüşler bir de 'Gerçek dostlar Tanrı'nın bize vermeyi unuttuğu kardeşlerimizdir.' diye.

 Duygulandım.. İtiraf ediyorum çünkü eskiden böyle değildim :) Dostlarım ailemin bir parçası, benim bir parçam. Nasıl anlatılır ki bu duygu...
  Onlar ruhuma açtığım yaraları anlatmama bile gerek kalmadan varlıklarıyla iyileştirdiler. En saçma şeyleri yanlarında yaparken utandırmadan güldüler. Yaptığım iğrençlikleri kendilerininkilerle sahiplendiler ve beni hiç yalnız bırakmadılar. Bitmek tükenmek bilmeyen bunalımlarımı, acımasız eleştirilerimi, hiçbir şeyi beğenmeyen tavırlarımı sevdiler. Beni benimle sevdiler. sonra kendilerini eklediler sevgilerine öyle çoğaldı sevgimiz.
  Bazı insanların sadece varlıklarından mutlu oluruz ya ben ayrıca benimle oldukları için daha da mutluyum. Bana kalbini, aklını ve ruhunu açan, yanımda olan ya da olmasa da benimle olan can dostlarıma teşekkür ediyorum. Sizi çoook seviyorum...